بنیس در سال ۱۹۲۵ در نیویورک متولد شد. او در کالج آنتیوک و همچنین انستیتو فن آوری ماساچوست تحصیل کرد و سپس به تحقیق در مورد پویایی گروه پرداخت. بنیس در طول دهه ۱۹۵۰ به بررسی کار گروهی و تیمی در آزمایشگاه های ملی آموزشی ایالات متحده مشغول بود. نخستین حوزه کاری او، توسعه سازمانی بود.

بنیس یکی از حامیان اصلی داگلاس مک گرگور و نظریه او موسوم به «نظریه Y» در قبال انگیزش، به شمار می رود. در حقیقت، بنیس بسیار به مک گرگور نزدیک بود و به شدت تحت تأثیر او قرار داشت. حتی بخشی از دوران شغلی او به تبعیت از مک گرگور شکل گرفت. در ابتدای این تعامل دوجانبه، بنیس از کالج آنتیوک فارغ التحصیل شد که مک گرگور ریاست آن را بر عهده داشت و سپس مک گرگور در سال ۱۹۵۹ او را استخدام کرد تا واحد جدید مطالعات سازمانی در انستیتو فن آوری ماساچوست را شکل بدهد. از اواخر دهه ۱۹۶۰ بنیس به سراغ تحقیقات آکادمیک رفت.

او در سال ۱۹۶۷ به سمت رییس دانشگاه ایالتی نیویورک منصوب شد و پس از آن عهده دار سمت ریاست دانشگاه سین سیناتی گردید.

بین سال های ۱۹۶۷تا ۱۹۷۸، بنیس به حوزه مدیریت پرداخت و سعی کرد تا نظریه های مک گرگور را عملی سازد. او متوجه شد که بدون وجود ساختاری قوی و کارآمد، عملی ساختن این نظریه ها غیر ممکن است.

تفکرات کلیدی

بنیس در نخستین کتابش در باب رهبری( ضمیر ناخودآگاه، ۱۹۷۶)، به این موضوع پرداخت که چگونه رهبران می توانند به شکلی مثبت بر دیگران تأثیر بگذارند و آن ها را به سمت تحول سوق دهند. یک سال بعد، بسیاری از ایده های او در مقاله ای که آبراهام زالزنیک در مجله هاروارد بیزینس ریویو به چاپ رساند، تأیید شد. (او در آن زمان استاد مدیریت روان شناسی اجتماعی هاروارد بود).

مقاله زالزنیک «مدیران و رهبران – آیا آن ها متفاوت هستند؟» نام داشت. تحقیقات و نوشته های بنیس عمدتاً به تفاوت های کیفی میان مدیریت و رهبری اختصاص داشت. او در نتیجه گیری های خود می نویسد: «مدیران کارها را درست انجام می دهند و رهبران کار درست را انجام می دهند.» اگرچه بنیس معتقد است که مدیران می توانند از طریق آموزش و یادگیری به رهبر تبدیل شوند، اما بر تفاوت میان وظایف و مسئولیت های آنان تأکید می کند.

مطالعه رهبران

در سال ۱۹۷۹ و در آستانه پایان فعالیتش به عنوان استاد مدیریت دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، بنیس سعی کرد به تحقیق درباره درس هایی بپردازد که در باب تجربه رهبری آموخته بود. مجموعه تحقیقات او به چاپ کتاب "رهبران: استراتژی هایی که باید تدوین کرد" انجامید که آن را به همراه برت نانونس نگاشته بود. بنیس کتاب های زیادی را چه به صورت فردی و چه به صورت مشترک در باب رهبری به رشته تحریر درآورده و عمده ترین دیدگاه های خود را در کتاب رهبران ارائه کرده است.

هدف از کتاب رهبران، شناسایی ویژگی های ۹۰ رهبر موفق آمریکایی بود که همگی قدرت و تسلط خود را در چالش های دوران شغلیشان به اثبات رسانیده بودند. این کتاب از یک رهبر ارکستر به نام رای کراک تا مؤسس مک دانلد، یک بازیکن بیس بال و بندباز و همچنین فضانوردی همچون نیل آرمسترانگ را در بر می گرفت. این دومین کتاب بنیس در باب رهبری بود که ۳۰۰ هزار نسخه از آن به فروش رفت و هنوز متنی مهم در این حوزه به شمار می رود.

در کتاب رهبران، بنیس و نانوس چهار عامل مشترک را بین این افراد بررسی کردند که این چهار عامل تشکیل دهنده دیدگاه های اصلی آن ها درخصوص رهبری است:

توجه به دیگران از طریق نگرش دقیق – همه آن ها دستور کاری مشخص، نگرشی دقیق و متعهد داشتند که دیگران را جذب می کرد. رهبران توجه زیادی به دیگران می کنند.

ارتباطات قابل فهم – همگی آن ها توانایی بیان دیدگاه هایشان را داشتند. گاهی اوقات آن ها از تصاویر، مدل ها و همچنین استعارات استفاده می کردند.

اعتمادسازی از طریق تعیین جایگاه – آن ها از طریق ایجاد جایگاهی خاص، نگرش ها و ایده های خود را اجرا می کردند. این رهبران با حفظ این روند، اعتماد مخاطبان را جلب و حفظ می کردند.

اعتماد به نفس مثبت – استفاده خلاقانه از توانایی های خود برای رهبری الزامی است. این امر نیازمند آن است که فرد با خودش صادق باشد و این اعتماد را در دیگران نیز ایجاد کند.

اعتماد به نفس مثبت با منطق احساسی و پنج مهارت کلیدی در این منطق، مرتبط است. این پنج مهارت باعث شکل گیری مهارت های دیگری هم می شوند:

پذیرفتن دیگران به همان صورتی که هستند

برخورد محترمانه با دیگران حتی کسانی که آشنا نیستند

دستیابی به هر آن چه که عملی است

اعتماد به دیگران حتی در صورتی که خطر آن زیاد باشد

انجام دادن کار بدون توجه به تأیید دیگران

رهبری «متحولانه»

سبک رهبری مورد بحث بنیس و نانوس، اصطلاحاً «متحولانه» نامیده می شود. این سبک رهبران را قادر می سازد تا ایده های خود را عملی نمایند. سبک رهبری متحولانه به عنوان یکی از عوامل شناسایی نگرش رهبران مطرح است.

چهار عنصر مهم در این حوزه عبارتند از:

اهمیت – احساس تفاوت داشتن

صلاحیت – توسعه و یادگیری حین خدمت

جامعه – حس اشتراک در کار

لذت بردن – توانایی لذت بردن و شاد شدن از کار.

چهار ویژگی مهم رهبری متحولانه عبارتند از:

ایجاد نگرشی برتر:

یک رهبر باید آینده ای جذاب، فکورانه و معتبر را برای سازمان ترسیم کند.

تحول در ساختارهای اجتماعی:

ساختارهای اجتماعی، متغیرهایی ملموس هستند که مفاهیم سازمانی را عملی می سازند.

جایگاه سازمان در جهان خارج:

این امر نشان دهنده موقعیت سازمان در محیط پیرامون آن است.

توسعه فراگیری سازمانی:

رهبران خوب کسانی هستند که از محیط سازمان درس می گیرند. در این فرایند رفتارشان به آن ها کمک می نماید.

آن گونه که بنیس و نانوس می گویند، نتیجه نهایی رهبری متحولانه، دستیابی به محیطی مناسب همراه با فرهنگی مناسب است که کارمندان را قادر می سازد تا به خوبی کار کنند. به گفته آن ها، سود و دستمزد بالاتر، در تار و پود این فرهنگ سازمانی تنیده شده است.

در پایان این کتاب، پنج راز رهبری مشخص و بدین شرح اعلام شده اند:

رهبری مهارتی کمیاب است – نادرست

رهبران، همین گونه متولد شده اند – نادرست

رهبران، دارای جذبه ای جادویی هستند – عمدتاً چنین هستند.

رهبران تنها در سطوح ارشد قرار دارند – آن ها در همه سطوح هستند.

رهبران، امور را کنترل و هدایت می کنند – این گونه نیست. رهبران متحول کننده، انرژی دیگران را همراه با اهدافی جذاب به کار می گیرند.

کار بعدی

کتاب بعدی بنیس با نام رهبر شدن (۱۹۸۹) به یادگیری رهبری، کیفیت های رهبری و نحوه آموزش رهبری می پردازد. این کتاب از ۲۹ آمریکایی شناخته شده به عنوان مطالعات موردی استفاده می کند.

پیام اصلی این کتاب آن است که رهبر شدن، نیازمند یادگیری و توسعه مستمر است.

بنیس تاکنون کتب و مقالات زیادی در باب رهبری نوشته است. تازه ترین کارهای او بر وظایف مهم رهبران و گروه های رهبری متمرکز هستند. بنیس، در کتاب نبوغ سازماندهی به بررسی ریشه های کار گروهی پرداخته است. این کتاب نگاهی به تاریخچه هفت گروه از جمله استودیوی انیمیشن والت دیسنی و تبلیغات انتخاباتی کلینتون در سال ۱۹۹۲ دارد.

وارن بنیس در یک نگاه

اهمیت کار بنیس در حوزه رهبری انکارناپذیر است. او از سبکی ساده برای نگارش کتب و مقالاتش استفاده کرده است. استیوارت کرینر که متخصص علوم مدیریت است، می گوید بنیس رویکردی انسانی در قبال رهبری دارد.

بنیس رهبری را مهارتی می داند که افراد معمولی نیز می توانند به آن دست یابند و آن را طبق دیدگاه های خود و در مسیری که تمایل دارند به پیش ببرند. البته گاهی اوقات از او انتقاد می شود که رمانتیک فکر می کند، جالب است که بنیس هم این انتقاد را می پذیرد. او واقعاً رمانتیک است و سعی می کند همه چیز را به شکلی خوش بینانه بیان نماید.